protetyka jastrzębie Lekarz dentysta - Wikipedia
Lekarz dentysta (lekarz stomatolog), pot. dentysta (z łac. dens dopełniacz dentis "ząb") ? osoba uprawniona do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii.
W Polsce tytuł lekarza dentysty i ograniczone prawo wykonywania zawodu uzyskuje się po pięcioletnich jednolitych studiach magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym w jednej z uczelni medycznych. Pełne prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty uzyskuje się pozytywnym zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego (przed rokiem 2013) oraz po odbyciu rocznego stażu podyplomowego12(dotyczy wyłącznie osób kończących studia przed 1 października 20163).
Zgodnie z ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r.4, lekarz dentysta upoważniony jest do leczenia schorzeń zębów, jamy ustnej oraz obszaru twarzoczaszki i okolic przyległych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lekarz_dentysta
Opis i definicja stomatologii. Wikipedia
Stomatologia, dentystyka (gr. stoma ? usta + gr. logia ? nauka; łac. dens ? ząb) - dział medycyny zajmujący się funkcjonowaniem, patologiami i leczeniem zębów, przyzębia, języka, błony śluzowej i innych tkanek jamy ustnej oraz ją otaczających a także stawu skroniowo-żuchwowego człowieka. Przed wejściem Polski do Unii Europejskiej używano tytułu lekarz stomatolog, potem lekarz dentysta, jednakże Naczelna Izba Lekarska dopuszcza możliwość używania obydwu tytułów.
W Polsce, zgodnie z Dz. U. z 2011 r. Nr 113, poz. 6581, do roku 2012 tytuł lekarza dentysty uzyskuje się po 5 latach studiów, odbyciu stażu podyplomowego i zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego (LDEP). Od roku 2013 LDEP został zastąpiony Lekarsko-Dentystycznym Egzaminem Końcowym ? LDEK (art. 5. ustawy). Staż podyplomowy zostaje zniesiony po 1.10.2016 roku (art. 4. ustawy).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stomatologia
Próchnica zębów i jej leczenie
Zniszczona struktura zęba nie regeneruje się, jednak leczenie może powstrzymać postępującą próchnicę. Celem leczenia jest zachowanie zęba i zapobieżenie powikłaniom.
Wypełnianie zębów polega na usunięciu uszkodzonych tkanek zęba i umieszczenie w ich miejsce materiału przeznaczonego do odbudowy zębów. Najczęściej stosowane materiały to amalgamat srebra, szkło-jonomery i różne kompozyty.
W przypadkach bardzo zaawansowanego procesu próchnicowego dochodzi do zakażenia tkanek miękkich znajdujących się w zębie. Wówczas zachodzi konieczność leczenia kanałowego w związku z rozwijającym się zapaleniem miazgi zęba. Całkowite zaniedbanie leczenia próchnicy może doprowadzić do rozwinięcia się zgorzeli (stanu gnilnego rozkładu miazgi zęba) bądź całkowitej destrukcji tkanek korony zęba, co skutkuje koniecznością jego usunięcia bądź leczenia protetycznego.
Dostępna jest już nowoczesna metoda leczenia próchnicy ozonem, polegająca na bezpośrednim kontakcie zaatakowanego zęba z ozonem. Dzięki temu tkanka zęba remineralizuje się, jednak tylko w przypadku niewielkich ubytków.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Próchnica_zębów